I Guds Namn, Barmhärtigaste, Snällaste
hmmm, nu händer mycket så jag hoppar över Ali och hans ätt för idag. Jag tror att det finns många som har upptäckt saker och ting som shiiter har aldrig lärt sina egna - speciellt de röda ayatollor.....
ur den iranska utrikes ministers tal idag:
Och mina kommentarer:
1 - vilka personer har gjort misstag? Om man följer Ali , Huseins väg (givetvis inte Hasans väg, han var ännu fegare än sin bror Husein, jag kommer till detta också) då ska man vara uppriktig och nämna namn. Om man får inte dra slutsatsen - på grund av vissa människors felande- att det är islamiska systemets fel då frågan är att vad systemet gjorde åt dessa icke nämnda personer? Om systemet har inte gjort något tidigare då man kan dra slutsatsen att det är fel på systemet. Men om systemet visar imorgon att nu de skyldiga ska stå för svars då det är fel på systemet för det har tagit långt tid ( på grund av vad som helst) för systemet att erkänna felet och sedan upprätta sig!
2 - Väst vet mer än shiiter och deras imamer särskild numera! Jag visste inte att Hasan hade varit med på en krig som hade förlorat (!) som senare han blev tvungen att gå med motståndaras krav! Den andra imamens väg vs den tredje imamen väg! Nu vet vi att varför man hänvisar sig till den 3:e imamens "stig" ( som slutar i paradiset) men inte den 2:a imamen väg (som också resulterar i paradiset) ! Och både har en lärare : Ali sin far! Antingen Ali var hycklare eller ena av hans söner var hycklare! I vilket case som helst betyder: shiiter kan inte ens räkna sina imamer....
Nu när man följer Huseins väg , alltså man är muslim först och främst:
Varför drar man inte en ridå som Husein och utropar:
"Vi delar oss, de som väljer inte ledaren får bo någon annanstans (säg norra, södra, mitten... av Iran eller gränsen till Afghanistan, Turkiet, Irak...). Vi delar på inkomster som oljepengar för Husein var rättfärdig. Vår Husein -iska religion till oss trogna och Era livsstil för Er otrogna själva. Och fred vare med oss." Men självklart man kan inte göra så: då Iran måste ta emot andra shiiter från andra länder då araber hänvisar shiiter till deras paradis: det finns ju ingen gräns mellan shiitiska religionen, eller?
3 - Om väst tänker på pengar vad tänker irans allierade som Kina? Om den shiitisk-kommunistiska religion tänker inte på de "materiella" , varför tog upp Mr. Khomeini de barfotas situation i Iran? Han kunde lika gärna skrika hög och tydlig från Irak: "Ni barfota, det finns hadither som säger att man ska vara nöjd med vad Allah har bjudit till, då
HÅLL KÄFTEN; KRÄV INTE OLJEPENGAR; LEV I ERA MISÄR OCH ELÄNDE MEN GÖR REVOLUTION FÖR ATT NI KAN KUNNA HEDRA HUSEIN I MÅNADER MEN LÅT MIG HÄRSKA ÖVER ER FÖR, JAG KAN BÄTTRE POLITIK ÄN SHAHEN OCH DÅ VARKEN SOVJET ELLER USA SKA HJÄLPA SADDAM ATT ANFALLA ERA HEM. MEN JAG SKA INTE VARA DUM SOM SADDAM JAG SKA SKAFFA KRIG REDSKAP FRÅN BÅDE SIDOR I TYSTHET OCH KINA SKA HJÄLPA MIG ÄNNU MERA I TYSTHET....
OCH JAG SKA GÖRA ER IRANIER BERÖMDA VÄRLDEN ÖVER SÅ ATT NI BEHÖVER INTE HA VISUM ATT RESA VÄRLDEN ÖVER OCH LÄRA AV HISTORIEN SOM HAR NÄMNS I KORAN. OCH DÅ NÄR NI HAR BLIVIT VÄLKÄNDA VÄRLDEN ÖVER ATT NI LEVER I FATTIGDOM MED ALL ÄRA DÅ VÄST SKA FÖLJA ERA SHIITISKA RELIGION FÖR MINA ALLIERADE RÖDA ÄR REDAN SOM NI OCH VILL LEVA SOM NI MEN USA LÅTER INTE. TACK VARE MIN KUNNIGHET SKA NI STÅ EMOT DE MATERIELLA FRESTELSEN DÅ OM ERA BARN VILLE HA BRÖD SKA NI LÄRA BARN: TILL OCH MED ALLA IMAMERS BARN HADE BÄLTE PÅ MAGEN FÖR ATT INTE KÄNNA SIG HUNGRIGA I SYNNERHET UNDER KRIGET. TILL OCH MED APOR FÖRSTÅR ATT MAN SKA INTE KRÄVA AV SIN LEDARE ETT BÄTTRE MATERIELLT LIV. HUR KAN BARN, MINA SOLDATER HA BÄTTRE STANDARD ÄN MIG SOM ÄR DERAS HERRE, TILL OCH MED APORNAS BARN KAN FÖRSTÅ DETTA RESONEMANGET. SÅ GÖR REVOLUTION OCH KRÄV ERA RÄTTIGHETER SOM LIK HUNDAR SKRIKA "KHOMEINI ÄR MIN LEDARE" OCH INGEN ANNAN, SOM ATT BÖNA TILL HUSEIN I FRED VILKET NI KUNDE INTE GÖRA TIDIGARE, SOM ATT HA POLITISK, MILITÄR RELATION MED KOMMUNISTER VILKET NI KUNDE INTE TIDIGARE, KOMMUNISTER SOM HATAR DEN MATERIELLA LIVET, ELLER SOM ATT BYGGA ETT GULDHUS FÖR MIG DÅ JAG SKA BEGRAVAS SOM KUNGLIG-HETER, SOM ATT DYRKA MIG SOM MOHAMMAD FAST MOHAMMAD VAR IDIOT OCH ALLIERADE INTE SIG MED VILKA SOM HELST. OCH BEUNDRA MIN POLITIK SOM STALIN, SOM ATT ERA DÖTTRAR OCH POJKAR SKA VÅLDTAS INNAN DE AVRÄTTAS SOM FÖRREDARE, SOM ATT HÅLLA KÄFTEN DÅ SOVJET SKA VÅLDTA AFGHANER, SOM ATT BETALA ERA OLJEPENGAR TILL SOCIALISTER, SOM ATT .... SOM ATT SE EMOT DÖ FÖR MIN SKULL FÖR ATT VÄCKTE ERA ÖGON OCH SÅG TILL ATT NI FÖRSTÅR BÄTTRE ÄN APOR SOM ATT ÄLSKA CHE LIK HUSEIN SOM ATT SLICKA MIG OCH MIN GRAV LIK APOR...
Sedan ett annat miss som ministern har gjort: Han påstår att iran är inte emot folken i väst däremot med deras regim. Vi vet att många iranier utbildar sig i USA och i väst och åker tillbaks i Iran! Som en av ministerns kollega som har doktorand i Frankrike! Om regimen i Frankrike, Tyskland, Sverige, England... var / är kapitalister hur kunde de tillåta att Iranier ska använda / utnyttja deras högskolor, universitet (här i Sverige var gratis att studera vet jag)? Skrattade iraniernas skolkamrater åt de? Förolämpade deras lärare? Missgynnades iranier i sina studier? Eller kanske iranier skrattade åt deras livsstil eller åt deras ledare eller åt deras system som hade valts av folken, hjärntvättad förstås? Kan en Amerikans studerande åka till Iran och rita rasistisk, förnedrande karikatyr av Irans ledare eller Husein? Nej de är ju spioner.... Men Iran har fångat amerikaner vid gränsen i Irak och kallar/kallade de spioner! Hade inte USA Mojahedine-Khalg i Irak? Hade inte USA sina allierade Iraker som kunde både persiska och arabiska? Absolut, Iran vet inte vad finns framför mig, om de hade bara sett hans klädsel hade de redan darrat! Och de vet inte vilka finns vid mina sidor eller vilken häst jag har valt, om de hade sett ögonen! Och de vet inte vad vilar på min rygg eller ... , fred så länge sedan vi har Allah, och Hans lekande..... Men Mr. Khomeini hade otur att inte njuta av några extra sekunder som övriga så kallade "Guds tecken" har haft. Det är bara gå till Hans Guldgrav och knacka: "Har dessa Guld blivit din välsignelse eller omen? Vad tror du om barfotas gissning, de som du ärade i början? ....".
4 - Sedan Irans minister tar upp Hollywood och Hollywoods syn på döden! Och påstår att människors dödande ur Hollywoods synpunkt är inte viktigt! Hmmm, "ingen kommentar" kommer först, men jag är snäll: Först det är ju Hollywood! Hollywood! Sedan hur många filmer Hollywood gör och i vilka område och i vilka sammanhäng och av vilka människor (höger , vänster, ateister, religiösa...) är ett annat fråga! Alltså ministern har påverkas av de röda: "räkna alla över en kam..." Detta betyder också att ministern tror att filmindustrin i USA är som i Iran: styrs av ledaren, och hans åsikt och andra oliktänkande är ju förbjudna - med andra ord ministern är själv hjärntvättad ifall han pekar inte medvetet....
5 - Sedan påstår att ur Hollywoods tänkande: då när människan dör allt tar slut. Hmmm, "ingen kommentar, igen" kommer först, men jag är snäll: Ministern borde peka detta till sina allierade som Kina, Nordkorea, eller Mr. Chavez eller Mr. Castro. Sedan ministern pekar på Korans Hadith, man han inte säger om vad menar han att dräpa oskyldiga? Hur många före, under och efter revolutionen dräptes av islamister, regimen eller våldtogs före avrättningar? Visst USA sänkte Irans plan i persiska viken men fanns inte oskyldiga offer i närheten av USAs Ambassad i Libanon? Bombade inte Iran de oskyldiga i Irak, de unga flickor i skolan? Sade inte Irans ledare "Vi gör som de, vi har ingen alternativ!" Dödade Husein Imam Yazids soldater, små barn? Eller Imam Yazid var intelligentare än Jusein? Eller Imam Yazid var mycket snäll och tog hänsyn till profeten och ville inte Husein skulle dräpa oskyldiga och synda?
6 - Vilka länder undrar jag? Menar han Kuba, den kommunistiska, icke shiitiska som inte ens tror på Husein och livet efter detta? Menar ministern att även de som inte tror på livet efter döden kan stå emot USA? Hmmmm, detta betyder att Husein var / är inte den sanna hjälte..... I så fall varför så högmodig och vara stolt över sin hjälte, speciellt om det finns Che? Är shiiter avundsjuka på andra hjältar som har offrat sig för sin tro?
Och mina kommentarer:
1 - Irans minister påstår att "väst" har klämt åt Iran under 33 år. Varför inte Kina eller de röda har gjort detsamma? Vi vet att de röda iranier på grund av oliktänkande som resulterade i våldtäkt och avrättningar i Iran har flytt till väst men de icke iranska röda hjälper Iran! Betyder att det var Iran som har klämt väst och araber som samarbetade med väst? Iran exporterar ju sin revolution eller det är bara slagord som de barfotas rättighet. Var Husein hycklare som Irans ledare som påstår "ena era muslimer" men hans händer under 33 år exporterar "hat" :
Varför Iran har inte gjort liknande mot Sovjet, Ryssland, Kina, Nordkorea? Eller kanske gör det men vill stiga in från bakdörren?
2 - Ministern pekar på Irans mångtusen årige historia och påstår att sanktioner påverkar inte Iran.
Då frågan är vilken historia han pekar. Den mångt tusenåriga historia som Irans ledare hatar och är inte stolt över sina egna kungar som deras gener härskar i hans blod?! Och bara kungar - ingen demokrati typ tsar väldet! Och ännu värre, den döde Islam som Mr. Khomeni återupplivade? Givetvis det är bara ett sammanträffande att Islams återupplivning träffade under sovjets tid och givetvis eftersom Islam var död(!) då det fanns bara amerikans islam efter försvinnandet av imam Zaman?! Detta är 1900 talets sammanträffandenas sammanträffande. Och om man läser noggrant "Amerikans Islam" då ser man att Sovjet ändrade "Islam" till "kommunistisk - Islam" och som vanligt pekade med sin finger "Amerikansk Islam" för att dölja och anklaga för att dölja!
Sedan om ministern pekar på den shiitiska historia då vilken historia?! Den var ju död som senare fick liv av Mr. Khomeini som var bosatt i Saddams Irak? Så Irans minister (som är den Iranska ledarens mun) ska förtydliga vilket historia pekar han, shiitisk som var död eller de förkastade kungars historia?
3 - Hoppas att ministern menar med sin "intellektuell åtgärd" inte oskyldiga ska dräpas, men vi får se hur den sovjetisk-shiitiska religion agerar då gäller inte tungan.
4 - Jag tror att ministern menar med detta självaste Iran! Bara jag hänvisar till ett enda exempel: vi vet att hur Irans regim samarbetar med Irans riksdag och hur de anklagar varandra! Jag ger ett tips: hitta den skyldige "politisk geniet" och sedan kolla varför lagen tillåter en "politisk geni" kan inte vara inblandad och gå fri som Mazlom, oskuld!
5 - Sedan ministern påstår att ledarna driver fram med sina egna åsikter och vinning och då folket lider .... Eftersom Irans ledare med Husein som förebild styr Iran livet ut då jag har ingen kommentarer här...
6 - Ingen kommentar här också
7 - Detta påminner mig om en artikel (som Ni har sett tidigare i min blogg) om hur "man" ville Iran knyta ihop sin ekonomi med araber för att de skulle bli beroende av Iran.....
Sist jag undrar att ministern hade fått tillåtelse att yttra sig av sin ledare eller inte? Ni vet att Ledaren är Mazlom och därav oskyldig och omedveten vad händer omkring honom därför politisk geni : driver fram andra för att inte få stryk ( huvudrubriken är också intressant det säger att Irans ledare är inte envis men andra! och givetvis en elit måste tvätta ledaren!):
ur:
www.irdiplomacy.ir/fa/news/58/bodyView/1899499/پایان.غیریت.سازی.در.نگاه.به.جهان.html
پایان غیریت سازی در نگاه به جهان
دکتر صادق زیباکلام استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران در گفتاری برای دیپلماسی ایرانی با اشاره به روابط ایران با کشورهای همسایه و وضعیت آن در سازمان های جهانی معتقد است جایگاه ایران در جهان در سال 90 افول کرده است و امیدوار است در سال 91 غیریت سازی از نگاه سیاست خارجی حذف شود.
دیپلماسی ایرانی: اگر در پایان سال 90 با نگاهی به سیاست خارجی کشورمان بخواهیم بگوییم در این یک سال جایگاه جهانی ما رشد یا افول داشته باید بگوییم متاسفانه ما در این یک سال نه تنها شاهد رشد کشور در عرصه بین المللی نبوده ایم بلکه متاسفانه شاهد افول این جایگاه افول کرده است.
این که می گویم جایگاه ما افول کرده است یعنی چه؟ این سخن به این معنی است که اگر به عنوان مثال شاخصی هایی وجود داشت که ما می توانستیم براساس آن اندازه گیری کنیم و نمره ای به جایگاه ایران در عرصه بین الملل در ابتدای سال 90 بدهیم و بعد ارزیابی کنیم که این نمره در عرض این 365 روز بالا تر رفته یا پایین آمده است، من معتقدم بر اساس این شاخص ها نمره ما پایین تر آمده است. فراتر از این باید بگویم متاسفانه مدتهاست که نمره ما در زمینه جایگاه در ایران در عرصه بین الملل در حال افول است.
حال این سوال مطرح است که چرا این نمره در این سالها پایین آمده است و همچنان در حال پایین رفتن است؟ و در ادامه آن این سوال که چه باید بکنیم که جایگاه ایران از این پایین تر نرود و صعود هم بکند؟ اولا معتقدم این نمره از تیر 84 شروع به پایین رفتن کرده است و همچنان در حال افول است. ثانیا به نظر من صورت مسئله مشخص است. یعنی واضح است که ما مشکل چیست. به نظر من ما نگاهی کاملا ایدئولوژیک، سیاست زده و یک سویه به عرصه مناسبات بین الملل داریم و به هیچ وجه حاضر نیستیم که در آن نگاه تعدیل هایی ایجاد کنیم و مقداری واقع بینی و واقع گرایی چاشنی آن نگاه کنیم. حاصل این نگاه می شود پایین تر رفتن جایگاه ما در عرصه بین الملل.
برای این که چندان ذهنی و انتزاعی صحبت نکرده باشم مثالی می زنم. خاطرتان هست که چند ماه پیش ایالات متحده ایران را متهم کرد که قصد داشته سفیر عربستان در واشنگتن را ترور کند. بر اساس همین اتهام در روزهای پایانی ماه آبان سال گذشته به پیشنهاد عربستان سعودی، پیشنویس قطعنامه محکومیت «توطئه ترور سفیر عربستان» در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به رأی گذاشته شد و مجمع عمومی سازمان ملل متحد با اکثریت آرا این قطعنامه را تصویب کرد. در این قطعنامه از ایران خواسته شده تا به تعهدات بینالمللی خود در زمینه حفاظت از جان دیپلماتها احترام بگذارد و با مجامع بینالمللی در این زمینه همکاری کند. همچنین قطعنامه سازمان ملل از ایران خواسته بود تا کسانی که در این عملیات دست داشتهاند را به دادگاه تحویل دهد. اما نکته که بسیار تامل و تاسف برانگیز در این داستان این بود که تعداد کشورهایی که به نفع ما رای دادند و با پیشنهادی که عرسبتان در صحن مجمع عمومی مطرح کرده بود مخالفت کردند و حاضر نشدند این قطعنامه را تایید کنند از تعداد انگشت های دست هم کمتر بود. باید توجه داشت که خود عربستان سعودی خیلی چهره موفقی در عرصه بین الملل ندارد ولی این که در یک وزن کشی دیپلماتیک 106 کشور به نفع عربستان رای دهند و فقط ۹ کشور ارمنستان، بولیوی، کوبا، کرهشمالی، اکوادور، نیکاراگوئه، ونزوئلا و زیمبابوه با دادن رأی منفی به این قطعنامه در کنار ایران قرار بگیرند نشان می دهد که متاسفانه عملکرد ما در ترسیم چهره مناسب در صحنه بین المللی از عربستان نیز ناموفق تر بوده است. همین یک نمونه به بهترین وجه آن جایگاه پایین را که اشاره کردم نشان می دهد.
اگر بخواهم نمونه ای دیگر را ذکر کنم باید به جنبش های دموکراسی خواهی در جهان عرب در یک سال گذشته معروف به بهار عرب اشاره کنم. ما چه قدر نتوانسته ایم با این موج شگفت انگیزی که در یک سال گذشته جهان عرب را درنوردیده و سیاست را در این کشورها زیرو رو کرده همراه شویم و از این موج در راستای منافع خود استفاده کنیم؟ ما تا چه اندازه توانسته ایم با جریاناتی که در این کشورها در حال آزاد شدن هستند و به زودی به عنوان تصمیم گیر و اثر گذار در عرصه سیاست عمومی این کشورها مطرح می شوند پیوند برقرار کنیم؟ جریانات لیبرال و سکولار را کنار می گذارم و فرض می کنم که با آنها دشمن هستیم و به لحاظ اختلافات فرهنگی و ایدئولوژیک نمی توانیم ارتباط برقرار کنیم ولی ولی حسب ادعای خودمان با جریانات اسلام گرا که به ما نزدیک هستند. آیا توانسته ایم با گروهها و جریانات اسلام گرای تونس، مصر، لیبی، یمن، مراکش، الجزیره و... ارتباط نزدیک و محکمی برقرار کنیم؟ آیا توانسته ایم سیاست های خودمان را با این تحولات همراه کنیم؟
به نظر می رسد نه تنها ما نتوانسته ایم با این موج همراه شویم بلکه متاسفانه با رفتار اشتباه در سوریه در مقابل این موج قرار گرفته ایم. در حالی که تمام کشورهای عربی حتی جریانات جدید اسلام گرا که در جهان عرب به قدرت رسیده اند همگی رژیم سوریه را محکوم می کنند ولی ما با تمام وجود پشت سوریه چسبیده ایم و بشار اسد را به عنوان متحد اصلی خود در منطقه انتخاب کرده ایم.آیا نزدیکی سوریه به جبهه مقاومت کافی است برای این که ما تمام تخم مرغ های خود را در سبد او بگذاریم؟ شما وقتی نگاه می کنید می بینید که حتس حماس هم مجبور شد که علی رغم تمام منافعی که از قبل رژیم سوریه داشت دست از حمایت از بشار اسد بردارد. یعنی حماس که در خط مقدم جبهه مقاومت است وقتی مجبور شد بین مردم سوریه و جهان عرب از یک سو و اقلیت حاکم در سوریه یکی را انتخاب کند حکومت سوریه را انتخاب نکرد. ولی ما همچنان به بعثی ها در سوریه چسبیده ایم و از آنها حمایت می کنیم. به نظر می رسد این ها خود بیان می کند که چرا جایگاه ما در جهان پایین می آید و در حال منزوی شدن هستیم.
به عنوان مثال آخر در رابطه با جایگاه ما در جهان و منطقه باید به روابط ما با کشورهای همسایه اشاره کنم. آیا روابط ما با همسایگانمان در خلیج فارس بهتر شده یا بدتر شده است. آیا تردیدی هست که روابط ما با این کشورها بدتر از سال گذشته شده است؟ آیا روابط ما با ترکیه بهتر شده یا بدتر؟ آیا شکی هست که روابط ما با ترکیه در حال سردتر شدن بوده است؟ روابط ما با جمهوری آذربایجان نیز در سال گذشته رو به تیره شدن بوده است. با خیلی از کشورهای دیگر نیز همینطور و منظما روابط ما رو به سردی و تیرگی گراییده است. من فرض می گیرم که به دلیل دشمنی های غرب با ما روابط ما با اروپا و آمریکا باید مرتب بدتر شود ولی آیا کشورهای همسایه ما نیز همانند غرب دشمنان هستند و ایرادی ندارد که این روابط رو به سردی و تیرگی بگراید؟ ایرادی ندارد که روابط ما با کشورهای عضو کنفرانس اسلامی نیز دچار تنش شود؟ منظور من این است که متاسفانه روابط ما با کشورهایی در حال تیره شدن است که درواقع هیچ دلیل بنیادی وجود ندارد که روابط ما با این کشورها تیره باشد و این نشان می دهد که ما نتوانسته ایم روابط خود با جهان خارج را مدیریت کنیم و حداقلی از روابط را حفظ کنیم.
حال اگر معجزه ای صورت گیرد و فرض کنید کسی به بنده بگوید آقای زیباکلام شما مسئول سیاست خارجی ایران شده اید و ما می خواهیم نمره ای که در طول سال نود سقوط کرد از این پایین تر نرود و وجهه جمهوری اسلامی ایران در عرصه بین المللی تا حدی بهتر شود، شما چه می کنید که اقدامات و تصمیمات و سیاست های شما به ضرر منافع ملی کشور هم نباشد. در این صورت من اولین کاری که می کردم این بود که سعی می کردم این نگاه ایدئولوژیک و سیاست زده به عرصه بین المللی را تغییر دهم. یعنی تلاش می کردم که این نگاه را که ما همواره می خواهیم خود را در دشمنی و غیریت سازی با دیگران تثبیت کنیم به کل و جز و اصل و فرع از رویکرد سیاست خارجی ایران بزدایم و کنار بگذارم. به نظر من بزرگترین مشکل ما این است که از طریق دشمنی با دیگران و غیریت سازی است که می خواهیم بگوییم که وجود داریم. یعنی در هر موردی که ما می خواهیم ابراز وجود کنیم خود را از طریق غیریت سازی مطرح کنیم. این نگاه و رویکرد را به بهترین وجه در سخنرانی های آقای احمدی نژاد در سازمان ملل و مصاحبه های ایشان با رسانه های معروف جهان می بینید. شما به وضوح می بنید که آقای احمدی نژاد اصرار دارد که خود یعنی جمهوری اسلامی ایران را در نفی دیگران مطرح می کند. به نظر می رسد این نگاه باعث شده است که جایگاه ما منظما در سطح منطقه و جهان سقوط کند.
دوشنبه 14 فروردين 1391 9:8
...................
Och sist: en artikel som jag har fått via min mail. jag kommer inte ihåg om jag vissat upp detta men för säkerhets skull. Här undervisar Iran sina revolutionärer om hur ska de förbanna / misskreditera "väst" som hjälpte Libyens folk som ville ha hjälp! ( Jag tror att Irans ledare utgår från sin egen lärdomar/historia då han upplevde shahens tid men inte de små barn, hans soldater):
باسلام و درود خدمت دوستان وهمکاران گرامی
ایمیل زیر را چندی پیش از یکی از دوستان دریافت نمودم
لیکن با توجه به اینکه از درستی محتوای ایمیل دریافتی و اینکه تحلیل فوق
تا چه اندازه نزدیک به واقعیت می تواند باشد، نداشتم
ابتدا ایمیل را به یکی از دوستان وهمکاران که از کارشناسان کشور لیبی بوده و
چند سال نیز در آن کشور حضور داشته ارسال و نظر ایشان را جویا شدم
ابتدا ایمیل دریافتی و در ادامه
نظر همکار محترم در تکمیل تحلیل فوق ارائه می گردد
(با تشکر و سپاس از توضیحات تکمیلی دوست و همکار گرامی)
مارپیچ سکوت
براساس نظریه معروف مارپیچ سکوت نوئل نیومن نخبگان جامعه تحت تاثیر فضای سنگینی که رسانه ها می سازند حاضر نیستند اظهار نظر کنند.
بر اساس نظریه مار پیچ سکوت، نخبگان و حتی افراد عادی جامعه وقتی دریابند عقاید و افکار آنها در سطح جامعه در اقلیت قرار دارد
جرئت اظهار نظر خود را از دست می دهند و حاضر نیستند نظری مخالف آنچه رسانه ها در افواه عمومی ایجاد کرده اند ارائه دهند
چرا که مورد استهزاء، انتقاد، تنفر و بی محلی دیگران قرار می گیرند.
رسانه ها در ماجرای لیبی چنین جو و فضایی برای جهانیان پدید آوردند.
بدون تردید قذافی رهبر خوبی نبود و البته دیکتاتور بود اما این همه ماجرا نیست.
یعنی همه آنچه که رسانه ها لازم دیدند برای ما توصیف و ترسیم کنند دیکتاتور بودن قذافی نبود.
آنها خیلی چیزها درباره لیبی را به ما نگفتند تا ما باور کنیم حمله به این کشور درست بود
و حرکت مسلحانه داخلی مردم لیبی که خیلی سخت می توان نام انقلاب را روی آن گذاشت کاملا درست و منطقی بوده است.
چند روز پیش ای میلی به دستم رسید که نشان می دهد مارپیچ سکوت درباره لیبی حقیقت داشت.
حقیقت داشتن مارپیچ سکوت در باره اوضاع لیبی در
روزهای آینده و زمانی که به مرور گرد و غبار ناشی از هیجان سازی های رسانه ای فروکش کند بیش از پیش نمایان می شود.
در این ای میل به میزان کمی
از آنچه که رسانه ها صلاح ندیدند درباره لیبی دوران قذافی به ما بگویند اشاره شده است:
- - در دوران قذافی بدون بهره به مردم لیبی وام داده می شد.
- - دانشجویانی که در رشته های تخصصی آموزش می دیدند از دریافت یک دستمزد معمولی بهره می بردند تا آموزش آنها تمام شود .
- - اگر کسی قادر نبود کار پیدا کند دولت تمام حقوق اورا تا زمانی که کار دیگری پیدا کند می پرداخت (حقوق دوران بیکاری)
- - آن هنگام که کسی ازدواج می کردد زوج بطور مجانی صاحب یک آپارتمان مجانی از سوی دولت می شد.
- - هرکسی می توانست در هرجای دنیا به تحصیل اشتغال پیدا کند در آنصورت دولت 2500 یورو به اضافه هزینه اتومبیل را به او می داد.-
- - اتومبیل ها به قیمت تمام شده کارخانه فروخته می شدند
- - لیبی به هیچ کشوری در دنیا یا دستگاهی بدهکار نبود حتی یک سنت. هیچ کس در دنیا طلبی از لیبی ندارد.
- - آموزش رایگان برای همه شهروندان مهیا بود
- - 25% از جمعیت لیبی دارای تحصیلات دانشگاهی هستند.
- - گدا در شهر های این کشور نبود، بی خانمان و کارتن خواب نداشته است تا زمانی که بمباران های اخیر آغاز شد.
- - نان در لیبی پانزده سنت (کمتر از یک چهارم دلار) است
در ادامه این ای میل تحلیل جالبی نیز دیده می شود که می گوید: چرا آمریکا و دیگر کشور های سرمایه داری لیبی را دوست نمی دارند.
قذافی تمایلی برای دریافت وام از بنیاد پولی جهانی یا بانک جهانی که از بهره بالا برخوردار است ندارد.
در زبان ساده تر لیبی یک کشور مستقل بود! این یکی از دلایلی است که
جنگ با لیبی آغاز شده است. لیبی تنها کشوری است که تولید نفت می کند ولی پول آنرا نه به دلار آمریکا ونه به یورو دریافت می کند
بلکه طلا را جایگزین آن کرده است. این می تواند دیگر کشور های جهان را به ورشکستگی بکشاند
زیرا کشور های غربی اغلب ذخیره طلا به اندازه کافی ندارند تا در مقابل پول های
بی رویه ای که چاپ می کنند پشتوانه ای باشد.
مردم لیبی می توانند الان خوشحال باشند. جشن بگیرند و ادعا کنند که دیکتاتور بزرگ را
با کمک بیگانگان یا بدون کمک آنها از سر راه خود برداشته اند اما هرگز
نمی توانند تضمین بدهند که دست کم همین آینده را برای خود و نسل های آینده شان فراهم آورند.
آیا کسی هست که همین وضع موجود را برای آنها
تضمین کند؟ ایا واقعا مردم لیبی پیروز شده اند؟
آیا در آینده کسی به ما خواهد گفت که مردم لیبی آلت دست اروپایی ها شدند تا با دست خودشان ثروتشان
را به بیگانگان واگذارند؟
وقتی مارپیچ سکوت شکست و نخبگان و تحلیلگران و اندیشمندان و صاحبان درک درست ، فارغ از جو هیجان زده جهانی ناشی از فعالیت جهت داررسانه ها
مجددا به اظهار نظر پرداختند آنگاه مشخص خواهد شد که ماجرای لیبی فریب یک ملت بود یا پیروزی یک ملت
توضیحات تکمیلی همکار گرامی
کارشناس کشور لیبی
.بسیاری از مطالب ، کاملا درست است و نکته بسیار مهمی که در این موارد ذکر نشده مسئله امنیت بود
و این بگونه ای بود که پیرزنان دست فروش در بازار زرگران لیبی در سینی های خود طلا می فروختند و هیچ کس جرأت تعدی به آنها را نداشت
به نظر من از اینکه قذافی دیکتاتور بود و با مخالفین خود بسیار بد رفتاری می کرد ولی در مسايل اجتماعی همه چیز نسبی می باشد
و باید گفت دولت قذافی هنوز هم نسبت به بسیاری از دیکتاتوری های موجود در خاورمیانه بسیار دمکرات بود ،
چرا که به الگوهای رفتاری مردم کاری نداشت و پس از برطرف شدن محاصره اقتصادی که بیش از دو دهه ادامه داشت
بسیاری از پارامترهای اجتماعی در حال تغییر بود و مردم به اینترنت با سرعت بالا و ماهوارهای تلویزیونی بدون محدودیت استفاده می کردند
و با یکی از پسران قذافی سیف الاسلام بعنوان مهندس اصلاحات نام گرفته بود
و اگر لیبی موفق می شد که اصلاحات را از درون همین حکومت انجام دهد
برای غرب و آمریکا اصلا خوشایند نبود ،
مثلا در زمینه اقتصادی و انرژی اروپا بدنبال انعقاد قراردادهایی با لیبی بود که وابستگی خود را نسبت به انرژی در خاورمیانه بطور کلی قطع کند
ولی لیبی در قبال این قرارداد خواهان امتیازات بسیاری از اروپا بود و برای اروپا و بطور کلی غرب این مسئله خوشایند نبود
و بسیاری از مسائل دیگر که این مجال کفایت نمی کند
ولی همانطور که عرض کردم باید نسبت به پدیده های اجتماعی بطور نسبی نظر کرد
به نطر من لیبی قربانی متکی بودن به نطرات استقلال گرانه و بلند پروازی های درست و زیاده خواهی های غرب شد
و متاسفانه بعنوان کارشناس مسائل امور اجتماعی و سیاسی و همچنین کارشناس کشور لیبی باید بگویم که
غرب در رابطه با همه پدیده های حادث شده در بهار عرب بسیار منافقانه عمل می کند
و فقط بدنبال منافع خودشان می باشند
بقول بلر نخست وزیر سابق انگلیس که یک هفته در چادر قذافی پذیرایی می شد
پس از حمله ناتو به لیبی گفت که لیبی یک گنج است و نباید آن را نادیده گرفت
در خاتمه باید تاکید کنم از اینکه یک دیکتاتور حذف گردید خوشحال هستم
ولی از قذافی بسیار بسیار بدتر در منطقه وجود دارد که غرب باز هم به دلیل منافع خودش رفتار متفاوتی با آنها دارد
امیدوارم که مفید باشد
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar