I Guds Namn, Barmhärtigaste, Snällaste
......
( Fortsättning på "Dels":
Självklart finns dessa hadither och sådana från 600 talet då den shiitiska religionen föddes men varför vill man förstärka dessa berättelser? Detta beror på många faktorer:)
- Dels det är viktig för Iran att inte bara vara en ”förebild” för muslimer även ett måste för Iran: röda revolutionärer ska leda muslimer, därför ett annat felsteg av Irans ledare: ”Jag är världens ledare för muslimer”:
Men här (denna webbsida tillhör den revolutionära garden) Irans ledare bakar ur sin dröm som världens ledare.
Här som i övriga iranska nyhetskanaler står det (1):
Irans storslagna revolution ledare har sagt….
Dessutom Han anklagar:... alla USAs planer i Syrien. Detta betyder att Turkar följer USA inte sina
egna åsikter. Däremot enligt (2):
Turkiet visar att turkar skiter fullständig i Irans
ledare eller Mr. Khomenis åsikt: Om Israel
accepterar våra villkor har vi inte något
problem med Israel, alltså:
”Det finns ett land som heter Israel”.
Sedan Turkiets president visar sin makt hemma hos sin värd genom att raka sig och bära på slips vilket betyder att:
”Du kan inte ens bestämma över min kostym.*”
Med andra ord Turkiets president lämnade ett till meddelande till den iranska ledaren: ett Azerbaijansk (Turkiets allierade som Iran ville åt genom religion förstås) ordspråk - hälsning:
”Lärde åsnan: sänk din nacke och blicka på dina fyra fötter, en ordentlig blick”.
(* Däremot Mr. Chavez har aldrig burit sin slips i Iran. Mr. Chavez är också väl medvetet om sin ”slips” då
han träffar olika ”ledare”. Mr. Chavez är elit och
duktig nog att utnyttja Mr. Castro också.)
Och Irans ledare har erkänt att han samarbetar med vilka som helst för att nå målet alltså Han har avslöjat tydligt och klart att de röda iranier är hans agenter i väst:
Jag trodde först att denna person är Irans ledares högerhanden men nej(!): Han är den riktige ledaren!
Irans ledare har syndat många gånger på sistone, som förbannat de som dricker alkohol, vilket drabbar hans egna allierade (!), vilket gör honom till en olämplig ledare som en andlig ledare, en andligt ledare enligt den shiitiska terminologin ska vara ”syndfri, helgad, snäll, förlåtande ( Mazlom på arabiska … som de shiitiska 12 imamer) som ni har sett sådana hadither i min blogg - hur en shiit ska bevara sin tunga är redan känd….
Irans ledare har kopierat från Katoliker: en religiös ledare åt religösa. ( Iran har kopierat många hadither från Testamentet och hänvisat till Imamers tal, en av anledningar att Testamentet är otillgänglig för Iranier!) Att shiiter kopierar betyder att de saknar begåvning, däremot de är skickliga på att modifiera på hadither :
Det är ju Profeten Jesus tal, fast ändrats till målgruppen!
Men det är skillnad: Katoliker väljer sin ledare men Irans ledare valde detta själv och frågade inte säg turkarna.
Med andra ord varje gång någon ”ayatolla”, statsledare, milis ledare - i ett annat land som Palestina, Turkiet, Azerbaijan, Qatar, Libyen, Syrien, Egypten, Libanon… – vill uttala sig måste han (ifall om han är ärlig och inte feg) först understryka att han har fått grönt ljus av sin ledare i Iran att får uttala sig! Detta betyder att Irans ledare bestämmer över andra länder som har muslimer, inte minst shiiter som i Bahrain, Azerbaijan, Libanon. Detta betyder att Irans ledare styr andra muslimer i andra länder, inte bara deras ledare. Detta betyder att man ska definiera om ordet, Tsar och den sanna shiiten. Givetvis Irans ledare är en drömmare och en (världsherraväldet) drömmare är mycket känslig då någon som Turkiets president förolämpar honom i hans egen hem. Detta betyder att Irans ledare har en bra blodpump -kondition. Irans ledare har lagt beslag( drömmare) på muslimer och ayatollor utan att ringa och fråga dem - detta påminner mig om vissa muslimer i ett visst politiska parti som hade lagt på beslag på öviga muslimer här i Sverige! Detta betyder att en muslim ska göra vad han blir tillsagt av Irans ledare. Detta betyder att Irans ledare är skraj, han kan inte kalla någons namn i ett land och säga: ”hurru du, Mr. X Y, du ska göra sig och så, annars varken du är muslim eller jag är din ledare! Hurru då, om du inte gör det då ska mina ”män” till sanna muslimer ta dig som ”Mohareb” (Gudsfiende=död men den konstig nog Mohareb på arabisk betyder krigare och då rätt åt Husein!)”. Detta betyder att övriga icke shiitiska muslimer skrattar åt Irans ledare och hans medhjälpare. Detta har redan hänt: Turkiets ledare är mycket populärare än Irans ledare och Azerbaijan man brukar alltid skratta åt åsnor, vilket jag tror att det är synd för Jesus älskade rida på åsna. Ingen palestinier, eller deras ledare har sagt/påstått att deras hövding är Irans ledare för då de måste se till att Irans ledare landar där i Palestina som Tsar. I Libanon tystheten lik tyskheten härskar angående den drömmande ledaren!
Om en islamisk grupp vill inte erkänna Irans ledare då det blir ett annat Intifada (krig) mellan muslimer men jag är säker på att alla länder ska försörja både sidor med vapen arsenal speciellt Kina, tills maoister lever i fred och fröjd… Och här menar jag mycket allvar nu när Irans ledare är också palestiniernas ledare vad händer då Irans (ledarens) trupp landar i Palestina, ifall om det finns inte något Israel kvar! Ni vet ju hur många Iranier har offrat sig för Libanon, Palestina och hur mycket har kostat Irans ledare för dessa insatser…
Och jämför med fem pelare i Koran:
Och förstås Irans ledare måste vara där som världens befriande ledare som ska hälsa på Jesus ankomst! Och Irans ledare anklagar hela tiden andra till Imperia - drömma och imperialism! Men Irans ledare har felat många och några av hans misstag har kostat honom sin roll även i Iran: ingen av alla olika styrande grupper tar honom på allvar, han är politisk död, men varken han eller hans händer förstår att de är avslöjad (läs noga hela artikeln det är några sidor och kom ihåg dessa marxister lever i väst och väst försörjer dem för väst är ju skyldig de deras olja pengar under shahens tid):
www.rowzane.com/index.php/articles-archiev/44-mohamad-a/9443-1391-01-11-12-43-08
محمد آسنگران: تحولات جامعه سرمايه داري و موقعيت چپ و کمونيسم در جهان
جامعه جهانی با سقوط بلوک شرق در دهه آخر قرن ۲۰ وارد دوران متحول و تعيين کننده ای شد. دورانی که به عصر پايان جهان دو قطبی پايان جنگ سرد دو قطب سرمايه داری بازار آزاد و سرمايه داري دولتي شناخته ميشود
Han menar att de röda såg att deras ekonomi fall utan fallskärm då de kom på att söka asyl i de kapitalistiska länder, dels att väst ska återuppbygga öst för att bli fattigare och dels att kunna lära deras språk, kultur, kunnighet, svaga punkter för att senare hjärntvätta, rösta på vänster... och leva gott förstås med väst-bidrag. Men deras främsta arbete var/är att vara/fungera som rådgivare åt den iranska regimen för att senare Iran styra religiösa! på så sett dessa röda är/fungerar som en terrorist cell men de fastnar ju aldrig, de lever ju i ett demokratisk land som de hatar och lär andra "blå-ögad" om sina nya länders kapitaliska historia:
. جامعه در دهه نود قرن بيستم با تمام گرايشات مختلف و طبقات اجتماعی مختلف و دولتها و مکاتب فکري و امکانات توليدی و انقلابات اينفورماتيکش٬ همگی وارد دوره ای تازه شدند. دوره ای که شکست سرمايه داري دولتي را تحت عنوان "کمونيسم مرد"، معرفی کردند. متفکرين و مبلغين جناح راست بورژوازی آنرا پيروزی دمکراسی و بازار آزاد و شکست "سوسياليسم" نام نهادند.
ابعاد و تاثيرات اين تحول چنان وسيع و جهاني بود که تمام مولفه های اقتصادی٬ سياسی٬ فرهنگی و هنری و هر آنچه بشريت طي قرنها ساخته بود را تحت تاثير خود قرار داد. پايان جهان دو قطبي با شکست يک قطب و پيروزی قطب مقابل٬ کل ذهنيت و پرسپکتيو جامعه را متحول کرد. تبليغات جهانی رسانه هاي رسمی جناح پيروز و مهندسی افکار عمومي٬ آنچنان با اعتماد به نفس اين پيروزي را جشن گرفتند که حقانيت بازار آزاد و "پايان تاريخ" را اعلام کردند. اين پيروزي را آنچنان جار زدند که امکان تعمق و تفکر فراتر از چهار چوب فکری قطب پيروز را از جامعه سلب نمودند. قطب شکست خورده يا همان مدافعين سرمايه داري دولتي (سوسياليسم موجود) نه تنها راهي بجز تسليم شدن نداشت بلکه خود متفکرين و مدافعين اش عمدتا به بخشي از همين سيستم پيروز تبديل شدند.
اولين قرباني اين تحول عميق و جهاني انسانيت انسان و حقيقت بود.
därför de sökte asyl just i väst!
جامعه اواخر قرن بيستم با افکاری مسخ شده پا به قرن بيست و يکم گذاشت. آزادی خواهي و برابری طلبی و حقوق انسانی خارج از چهارچوب داده های سرمايه داری بازار آزاد و فراتر از قوميت و مليت و نژاد و رنگ و جنسيت و مذهب با پوزخند و تمسخر پاسخ گرفت.
alltså då när han landade i sitt nya land visste han att han togs emot av hånade "politik". forsätt läs bara:
دستاوردهای انقلاب فرانسه که بشريت تقسيم شده به نژاد و قوميت و مليت و غيره را بی اعتبار اعلام کرده بود و شهروند را به جای همه آنها قرار داده بود، خود بي اعتبار اعلام شد
. همه آن کثافت مدفون شده دوران پيشامدرن دوباره سر از قبر بيرون آورد و با کمک آخرين وسايل مدرن امروز به مسخ کردن جامعه بشري مشغول شدند. البته اينرا پيروزی دمکراسي ناميدند. حقيقت هم همين بود که دمکراسی مبتني بر بازار آزاد تمام قد به مقابله با آزاديخواهی و برابری طلبی ايستاد.
با اين تحولات نه تنها آزاديخواهی و برابری طلبی و رهایی بشرازجامعه طبقاتی٬ بلکه حقوق شهروندی که ظاهرا مورد توافق ليبرالها بود و بورژوازی اينرا يکی از افتخارات خود قلمداد ميکرد٬ به يکباره دفن شدند و تحت عنوان پيروزی سرمايه داری بازار آزاد و دمکراسی٬ بر مزار اين دستاوردهای بشر به جشن و رقص و پايکوبی پرداختند.
تبعات اين تغيير و تحول چنان عميق و اثر گذار بود که در تارو پود جامعه تنيده شده و تا شکست عملي و قطعي اين سيستم پيروز٬ تبعات آن همچنان ميتوانند حکم برانند و يا در تحولات بعدی اثر گذار باشند. کسانی که فکر ميکنند اين تحولات بزودی و با تغييراتي محدود و مثبت٬ از ذهنيت جامعه پاک شده يا ميشوند٬ نه عمق آن تحولات را فهميده اند و نه ميتوانند راه تحولات بعدی را درست ترسيم کنند.
اين رويدادهای بسيار مهم و تاريخسازکه در سطح بين المللى رخ داد٬ تاثیرات عميقی بر ذهنيت و افکار بشر قرن بيست و يکم گذاشت. انسان اواخر قرن بيست با کوله باری از شکستهای بلوک منقرض شده که به ناحق آرمانخواهي انسان مدرن نام گرفته بود و بخش قابل توجهی از جامعه همين تفسير را قبول کرده بود٬ با ياس و بی افقی وارد قرن بيست و يکم شد.
اما ورای رجزخوانی و پيروزی سرمايه داری بازار آزاد و دمکراسي قطب پيروز٬ اين سرمستي و رجز خوانی و اعلام پايان تاريخ٬ کمتر از دو دهه دوام آورد. امروز ما شاهد اين هستيم که انسان مسخ شده دو دهه گذشته دارد کمر راست ميکند. جامعه و انسان امروز در يک بعد عميقتر و گسترده تر از اوايل قرن بيست٬ دارد به انسانيت خود رجوع ميکند. اين تحول که قدمهای آغازين آن شروع شده است دارد دوباره به آرمانهای والای بشری و انسانيت انسان رجوع ميکند. اين يعني آغاز راهی که ميتواند به آرمانهای متحقق نشده بشر جامه عمل بپوشاند. اين تحول ميتواند جامعه بشری را به سمت رهايی از بردگی مزدی٬ رهایی از جامعه طبقاتی و رهایی از تقسيم بشر به گروه های قومی٬ ملی٬ مذهبی، نژادی و جنسی هدايت کند. ابعاد اين تحول ميتواند بسيار وسيعتر و عميقتر از تحولاتی باشد که قطب مدافع سرمايه داری بازار آزاد و دمکراسی در جهت عکس به جامعه بشری تحميل کرد. من در اين نوشته تلاش ميکنم به روندهای عينی که پايه های اين تغيير و تحول را نشان ميدهند بپردازم.
جهان بعد از شکست بلوک شرق
رويدادهاى دو دهه گذشته در جهان درعرصه اقتصاد و سياست بدون شک خيره کننده است. مهمترين و موثرترين رويداد سياسي و سياست اقتصادي چرخشهاى اساسى بود که با شکست بلوک شرق و پيروزی بلوک غرب با پرچم سرمايه داری بازار آزاد و دمکراسی به جامعه جهانی تحميل شد.
تغييرات اساسى ای در صفوف کل بورژوازى بين المللى در قبال مساله نقش دولت در اقتصاد سرمايه دارى بوقوع پيوست. مدلهاى متنوع سرمايه دارى دولتى و دخالت دولت در اقتصاد، چه دولتهای نوع بلوک شرق و چه دولتهای نوع سوسيال دمکراسي که به دولت رفاه معروف شده بودند و حتی نقش محدودتر دولت در سيستم بلوک غرب به طور کلي در کل جوامع صنعتى مورد تجديد نظر قرار گرفت. قرار بود بازار آزاد خود مکانيسم اداره جامعه و اقتصاد را تنظيم کند. در اين دوره سوسياليسم و مارکسيسم بعنوان پوشش ايدئولوژيک مبارزه استقلال طلبانه٬ ملي و "ضد امپرياليستى" نه تنها نفوذ خود را از دست داد٬ بلکه هر نوع رجوع به آن با کلمات کليدی "کمونيسم مرد" و "دوران کمونيسم تمام شد" پاسخ ميگرفت.
در اروپاى غربى که نمونه هاي "موفقی" از سياست و اقتصاد تحت تاثيرسوسيال دموکراسى با پرچم دولت رفاه بوجود آمده بود با شکست بلوک شرق نه تنها بحرانش تشديد شد بلکه به بن بست رسيد و کنار گذاشته شد. در يک کلام جناح چپ بورژوازى چه در حاکميت و چه در اپوزيسيون هر دو٬ بطور کلى در بحران ايدئولوژيک و برنامه اى عميقى فرو رفتند و ناچار به پذيرش و روی آوری به مبانی سرمايه داری بازار آزاد و دمکراسی مبتنی بر آن شدند و از سيستم و قوانين دولت رفاه بيش از پيش فاصله گرفتند. سرمايه داری نوع آمريکایی الگوی جهانی شد و جامعه به اين سمت رفت.
در متن چنين تحولاتي برخلاف دوران بعد از جنگ جهاني دوم و رونق سوسيال دمکراسی و امکان رفرم در بخشی ازجوامع غربی که ميدان رشد رفرميسم و اتحاديه گرايی در جنبش کارگري شده بود٬ قدرت اتحاديه هاى کارگرى در اين کشورها بيش از پيش تضعيف شد. اين دوره به يک معنا دوران پايان رفرميسم و آغاز قطعي و عملی پايان سوسيال دمکراسی و دولت رفاه بود. پيوستن رسمي وعملی جناح چپ بورژوازی به سياستها و استراتژی جناح راست وسعت و تسريع تعرض به دستاوردها و قوانين اجتماعي و حقوق شهروندی را در ابعادی گسترده به دنبال داشت. در متن اين تحول جهانی٬ بورژوازى کشورهاى تحت سلطه بيش از پيش خود را با نياز سرمايه جهانی و سرمايه داری بازار آزاد منطبق کردند.
بنابر اين در يک بعد جهاني نه تنها تعرض به کمونيسم و عدالت خواهي٬ بلکه دستاوردهای قبلی و قوانين محدود کننده و رفرميستی و حقوق شهروندی هم در ابعادی همه جانبه مورد تعرض قرار گرفت. قانون و حقوق و فرهنگ و اقتصاد و مالکيت و ... همگي در چهار چوب جديدی تعريف شد. در يک کلام بورژوازي توحشي افسار گسيخته را به جامعه بشری تحميل کرد.
در متن اين تعرض همه جانبه٬ تقريبا يک دهه طول کشيد که سرمايه داری بازار آزاد و دمکراسي مبتني بر آن از جانب بخش پيشرو و آگاه جامعه زير سوال برود. اما ايده آزاديخواهی و حقوق انساني فقط هنگامي توانست عملا به جنب و جوش در آيد و مقاومت عملي و توده اي را آغاز کند که بورژوازي پيروز خود عملا با بحران همه جانبه اقتصادي و سياسي مواجه شد. يعني بعد از دو دهه افسار گسيختگي جناح راست بورژوازي و تعرض به دستاوردهاي بشر امروز٬ بالاخره بن بست و بی اعتباری جناح پيروز با بحران اقتصادی و عدم استراتژي سياسي برای همگان آشکار شد.
قطب پيروز با بحران اقتصادي متاخر خود دوران اعتماد بنفس و سرمستي اش نه تنها از لحاظ اقتصادي بلکه در بعد استراتژي سياسي و فلسفي هم عملا در جلو چشم جهانيان بي اعتبار شد. دوران قدر قدرتي جناح پيروز به فاز بي افقي و بن بست رسيد. براي برون رفت از اين بن بست تعرض بيشتر به زندگي و معيشت مردم بيش از پيش آغاز گرديد. رياضت کشي اقتصادی و تحميل زندگي ناامن و فقر و فلاکت بي حد و مرز تا حد خانه خرابي ميليونها انسان٬ نه تنها در جوامع توسعه نيافته و در حال توسعه٬ بلکه در مهد دمکراسي هاي غربي و کشورهاي صنعتي و فوق صنعتي در صدر برنامه همه جناحهای بورژوازی قرار گرفت. نمونه يونان و تلاش برای نجات از بحران کنونی يک نمونه تيپيک و گويا در اين زمينه است. شرط کمک مالي اروپا براي نجات يونان از بحران٬ تصويب قوانين رياضت اقتصادی است. فقط با تصويب اين قوانين يونان توانست راه دريافت کمک مالي از اروپا را فراهم کند.
جايگاه جنبش اشغال وال ستريت
در مقابل توحش و بي رحمي سرمايه داری بازار آزاد و دمکراسي پارلماني٬ مقاومت مردم به جان آمده از اين سيستم شکل عملي و خياباني به خود گرفت. مقاومت و سد کردن اين افسار گسيختگي سرمايه داری بازار آزاد از وال استریت نیویورک یعنی از همانجائی به ميدان آمد که بحران اقتصادی اخير تاثيرات مخربش را آغاز کرده بود.
آغاز اين مقاومت چنان قدرتمند و حق به جانب بود و جامعه برای حفظ خود به آن احتياج داشت٬ بعد از مدت کوتاهي مورد استقبال بخش مهمي از مردم معترض جهان قرار گرفت. اين جنبش که اکنون در دنيا آنرا به اسم "جنبش اشغال والستريت" و "جنبش ۹۹ درصديها" می شناسند آغاز پايان يک دوره است. آغاز بي اعتباری يک سيستم است. سيستمي که خود را آخرين مدل زندگي بشری و پيروزی خود را در مقابل قطب رقيب٬ پايان تاريخ ناميده بود.
با اين تحولات بشريت متمدن و جنبش کمونيسم کارگري در آغاز يک دوره متحول و مهم و اميد بخش قرار گرفته است. بستری که با اين جنبش آماده شده و بيشتر هم آماده ميشود٬ ميتواند آغاز دوران انقلابات سوسياليستي و رهايي بشر از سرمايه داری و جامعه طبقاتي باشد. اين بستری است که ميتواند آغاز دوران عروج و به قدرت رسيدن آلترناتيو برابری طلبي و آزاديخواهی کمونيستي باشد. جنبش جاری آنتي کاپيتاليستي و يا جنبش ۹۹ درصديها٬ اگر اهميتي دارد همينجا است. خود اين جنبش ممکن است پيروزی های محدودی کسب کند و يا حتی با شکست مواجه شود. اما اهميت اين تحول را نبايد در محدوده سرنوشت خود اين جنبش ديد. مهمتر از سرنوشت خود اين جنبش٬ بستري است که آماده کرده است و آغازي است که بر پايان يک دوره مهر خود را کوبيده است. پايان دوره قدر قدرتی و رجزخوانی سرمايه داری بازار آزاد و دمکراسی پارلمانی.
جهان وارد دوره اي تعيين کننده شده است جهاني که در آن زندگي ميکنيم از يک طرف شاهد توسعه شگرف سرمايه دارى و انقلابات عظيم تکنولوژی و ارتقا ظرفيتهاى توليدى در جامعه است و از طرف ديگر ابعاد توحش سرمايه داری و مشقاتى که در متن همين جهان صنعتى و پيشرفته به انسانهاى فاقد مالکيت تحميل شده است، باور نکردنی است. به حکم همين شرايط عيني بعلاوه انفجار اطلاعات و امکانات رسانه ای توده ای و قابل دسترس برای بخش قابل توجهي از مردم تحت ستم٬ عملا رهايی از اين بي حقوقي و مقابله با توحش نظام حاکم به ايده و عمل بخش قابل توجهي از مردم تبديل شده است. اين شرايط باعث شده است که يک جدال سرنوشت ساز و تعيين کننده شکل بگيرد، جدال ۹۹ درصديها در مقابل يک درصديها.
نياز فوري جامعه بشری برای نجات از اين توحش افسارگسيخته و رهايي بشراز اين مشقات تحميل شده٬ زمينه هاي عيني جنبش اجتماعي و آنتي کاپيتاليستي موجود را فراهم کرده است. عروج اين جنبش عملا راه حل کمونيستي و نقد عميق و همه جانبه سرمايه داري را به يک نياز واقعي و عملي جامعه تبديل کرده است. کمونيسم کارگري به اينجا تعلق دارد. بنابر اين کمونيسم و راه حل کمونيستي٬ امروز نه تنها به عنوان يک سيستم سياسي٬ اقتصادی و فلسفي برتر از لحاظ منطقی و تاريخي٬ بلکه بيش از هر زماني از نظر عينى به يک راه نجات واقعى، ممکن و مبرم براى کل جامعه بشرى تبدیل شده است. اما اين تحولات در شرايطي اتفاق ميافتد که تمام شاخه هاي کمونيسم و سوسياليسم بورژوائى شکست خورده و در بهترين حالت به فرقه هاي حاشيه ای جامعه تبديل شده اند. برخلاف اين کمپ سوسياليسم بورژوايي٬ کمونيسم کارگري هم به عنوان يک جنبش مدعي و سرزنده و با اعتماد به نفس که هيچ بدهکاري به بلوک شرق و انواع سوسياليسمهاي غير کارگري ندارد و هم به عنوان يک حزب مدعي قدرت در يک کشور نسبتا مهم (ايران) قد علم کرده است. اما در شرايطي که حتي جناحهایی از بورژوازي حاکم هشدار ميدهند که مارکس معتبر شده است و ممکن است باز هم آثارش در جهان معتبر شود و مردم راه رهايي خود را بر آن اساس انتخاب کنند، در همان حال کمونيسم کارگری و مارکسی هنوز نتوانسته است در يک بعد جهاني خود را تعين ببخشد و در دسترس جامعه قرار گيرد. در حاليکه تحولات اخير بيش از هر زماني به راه حل مارکسي و قرار گرفتن اين راه حل در راس اين تحولات محتاج است. بنابر اين کمونيسم کارگري در بعد جهاني اگر وظيفه اي دارد اين است که بايد به اين نياز جواب بدهد.
اگر دو دهه گذشته ما شاهد واگرايي و شکست قطعي انواع سوسياليسمهای بورژوائى که آلترناتيوی بجز سرمايه داری دولتی در مقابل سرمايه داری بازار آزاد نداشتند، بوديم. اگر در دو دهه گذشته جناح راست بورژوازی به انسجام سياسى و ايدئولوژيکى خود ميباليد و عليه سوسياليسم و عليه انقلاب کارگرى رجز ميخواند٬ امروز ما شاهد بي افقي سياسي و اقتصادی همين جناح پيروز(سرمايه داری بازار آزاد و دمکراسي پارلماني) هستيم. با يک مشاهده ساده امروز ميتوان به اين حقيقت پي برد که سرمايه داری بازار آزاد و دمکراسي پارلماني براي بخش قابل توجهي از مردم جهان زير سوال رفته است. اکنون جنبشي توده ای و فراگير در کشورهاي مختلف جهان در مقابل و عليه آن قد علم کرده است. دخالت مستقيم مردم در تعيين سرنوشت اجتماعي خود٬ يعني متشکل شدن همه شهروندان در مجامع عمومي و شوراهاي مردمي، که مرجع قدرت و تصميم گيري در مورد همه امور باشند٬ از يک امر تئوريک و تاريخي به موضوعي سياسي و پراتيکي و نياز عمل روز تبديل شده است. کمونيسم کارگری نه امروز بلکه در اوج قدر قدرتي سرمايه داری بازار آزاد و دمکراسي پارلماني همين پرچم دخالت مستقيم مردم در تعيين سرنوشت خود را بلند کرد و با سماجت اميد به امروز را زنده نگهداشت.
اکنون بخش پيشرو منتقد نظام و مناسبات توليدي حاکم بر جامعه٬ توانسته است ميليونها انسان ناراضی را با شعار ما ۹۹ درصد جامعه هستيم٬ عليه يک درصديها به خيابان بکشد. يک درصدی که حاکم بر سرنوشت کل بشر و امکانات جامعه موجود است و ۹۹ درصد مردم را با فقر و نا امنی و جنگ و ويراني مواجه کرده است٬ اکنون بيش از هميشه با نياز جامعه در تناقض و به همين دليل زير فشار مردم قرار گرفته است. اين توده ميليوني معترض که راه رهايي خود را نه در پارلمانها و دمکراسی پارلماني٬ بلکه دخالت مستقيم و متشکل خود در مجامع عمومی و شوراهای خود ميداند، به ميدان آمده است.
مجامع عمومي مردم و تصميم مستقيم شهروندان عملا تا سطح آلترناتيو سيستم دمکراسي پارلماني ارتقا پيدا کرده است. اين يکي از تحولات بسيار مهم و تعيين کننده است که در افکار بخش قابل توجهي از جامعه اتفاق افتاده است. به اين ترتيب هيچ زماني به اندازه امروز تناقض سيستم حاکم به هدف جوابگويي به نياز سود و سرمايه با نياز جامعه و دخالت مستقيم شهروندان در تعيين سرنوشت اجتماعي خود و رسيدن به يک زندگي بهتر، برجسته نبوده است. اين تناقض همان بستری است که ميتواند باعث عروج جنبش و احزاب کمونيستی باشد که برای حل اين تناقض و رهايي بشر به ميدان بيايند. توسعه غول آساى سرمايه دارى و رشد سريع تکنولوژي و بار آوري توليد، انقلابات الکترونيک و انفورماتيک٬ کامپيوتريزه شدن توليد و توزيع و سرعت سازماندهي تمام عرصه های اجتماعي٬ با استفاده از تکنولوژی موجود٬ ابعاد بي سابقه ای يافته است. اين تغييرات اساسى که در سازمانيابى سياسى و اقتصادى بورژوازى در مقياس بين المللى ايجاد شده است نه تنها باعث رفاه و امنيت زندگي بشر نشده است٬ بلکه زندگي ميلياردها انسان را با خطر نابودي مواجه کرده است. اين خطر هم در بعد تحميل فقر و بي تاميني و عدم رفاه و بهداشت و غذا به جامعه بشری و هم در بعد زيست محيطي چيزي که کل زندگي بشر و کره زمين را به نابودي تهديد ميکند، احتياج به اثبات ندارد. آمارهاي سازمان ملل و گسترش فقر و گرسنگي و فلاکت و مرگ به دليل نبود غذا و بهداشت کافي و ابعاد بيماريهاي قابل پيشگيري و روند تخريب محيط زيست در کره زمين موضوعاتي است که حاکمان نظام فعلي هم به آن معترفند.
تناقض اين سيستم با نياز جامعه بشري به يک زندگي آزاد و مرفه و امن امري عيان است. ريشه اساسى کليه تناقضات و تحولاتى که در سطوح سياسى و ايدئولوژيکى و در مناسبات ميان جامعه بشري در تاريخ معاصر رخ داده است تماما از تناقض نياز بشر به يک زندگي بهتر و وجود سيستم توليدي حاکم که بر اساس و با هدف سود و انباشت سرمايه بنا نهاده شده است٬ سرچشمه ميگيرد. اين واقعيات در سيستم فکری کمونيسم بورژوايي و چپ غير کارگرى با عبارت پردازى و کليشه سازی در باره بحران مزمن سرمايه دارى و قدر قدرتي اين سيستم براي حل بحرانش توضيح داده ميشود. بر اساس اين سيستم فکری سوسياليسم و برقراری جامعه ای انساني و مرفه و آزاد به آينده ای نا معلوم احاله ميشود.
جايگاه طبقه کارگر در رهايي بشر
از نقطه نظر کمونيسم کارگري و انقلاب کارگرى اين تناقضات و به ميدان آمدن جنبش ۹۹ درصديها در نتيجه آن٬ بستری است که زمينه هاى عينى و مساعدی براى يک تحول سوسياليستى را فراهم کرده است. تعيين تکليف و سرنوشت اين جدال به ايفای نقش جنبش کارگری و جنبش کمونيسم کارگری گره خورده است.
"جدال کار و سرمايه امروزبه عينه به نيروى پيشبرنده تحولات اجتماعى در کل جهان بدل شده است وهم اکنون مهر خود را به هر کشمکش سياسى عصر ما کوبيده است. رشد سرمايه دارى مترادف با تقويت وزنه سياسى کارگر در صحنه جامعه است. طبقه کارگر در مقياس بين المللى از موقعيتى به مراتب قدرتمندتردر توليد و لاجرم بالقوه در سياست، برخوردار شده است." (منصور حکمت جلد ۸)
روشن است که چپ بورژوايي و غير اجتماعي با ذهنيتي فرقه ای و اسير کوته نظرى همانند متفکرين بورژوازی٬ اين حکم پايه ای مارکسيستي را مقولاتي قديمي ميداند. اما بستر و منشا کمونيسم کارگری اينجا است و از اين زاويه همه کشمکشهای اجتماعي را مورد بحث و بررسي و ارزيابي قرار ميدهد.
نقش و وزن طبقه کارگر نه تنها در کشورهای صنعتي بلکه در کشورهای تحت سلطه نيز تعيين کننده و محور تلاش برای هر نوع تغيير و بهبودی در زندگي بشر است. جايگاه قدرتمند اين طبقه در توليد و اقتصاد و قوام گرفتن طبقه کارگری وسيع و ميليوني در همه اين کشورها بافت سياسی و اقتصادى و به تبع معادلات سياسى سنتى در اين جوامع را عميقا متحول کرده است. انقلابات و تحولات يک سال اخير در بخشي از کشورهاي عربی ريشه در اين واقعيت و تحول عظيم اجتماعي دارد. با آغاز جنبش ضد کاپيتاليستی در غرب ما با يک واقعيت جهان امروز مواجه شديم که اگر سيستم سرمايه داري جهاني است٬ مقاومت در مقابل آن هم به همان اندازه ميتواند جهاني باشد. انقلابات در کشورهاي عربي و جنبش آنتي کاپيتاليستی در غرب٬ عليرغم تفاوت هايشان عليه مصائب وعملکرد سرمايه داري حاکم به ميدان آمده اند؛ هر دو از يک منشاء نشات گرفته و عليه يک سيستم واحد جهاني هستند.
بنابر اين اعتراضات اخير با هر افق و چشم اندازی که گرايشات مختلف و طبقات اجتماعي متفاوت داشته باشند تماما تحت تاثير و نتيجه جدال دو اردوی کار و سرمايه است. به همين دليل نتيجه اين انقلابات و جنبشهای جاری ربط مستقيم و بلاواسطه ای به تغيير تعادل قوا به نفع يکي از اين دو اردو و دو قطب طبقاتي دارد. جدال نهايي و سرنوشت اين انقلابات و جنبشها٬ در شرق و غرب با جدال دو اردوی کار و سرمايه با همديگر تعيين تکليف ميشوند. اين روند عمومى در جهان٬ ازنقطه نظر طبقه کارگر و آرمان کمونيسم کارگرى زمينه هاى عينى و ذهني بسيار مساعدى براي پيشروي و پيروزی آرمانهای بشر به منظور رهايی از نظام سرمايه داری ايجاد کرده است.
در يک تحليل کلي و عمومي٬ موقعيت عينی طبقه کارگر و نياز انسان به دفاع از انسانيت خود٬ بيش از هر زماني مبنای اعتراض به سيستم حاکم شده است. اکنون جايگاه حرمت و منزلت انسان براى اکثريت عظيم زحمتکشان جهان بر هويت ملى، قومى و نژادى تقدم يافته است. بنابر اين نقد مارکسيستي به منظور رهايي بشر از جامعه طبقاتي٬ ضرورتش نه تنها به اين دليل که صف طبقه کارگر وسيعا گسترش يافته است٬ بلکه به دليل نياز بشر به هويت انساني و حرمت و منزلت انسان٬ بيش از هميشه به يک ضرورت عينی تبديل شده است.
از سوى ديگر رشد عظيم تکنيک و نيروهاى توليدى بشر، دامنه اجتماعى شدن و بين المللى شدن توليد و پيشرفتهاى خيره کننده اى که انقلاب الکترونيکى در امر ارتباطات، اطلاعات، گردآورى و سنجش آمار و غيره بوجود آورده است، برپا داشتن جامعه سوسياليستى مبتنى بر مالکيت اشتراکى وکنترل جمعى بر وسائل توليد و پروسه کار، توليد آگاهانه برمبناى نيازهاى شهروندان و ايجاد يک جامعه براستى بين المللى بشرى را به امرى فورا شدنى و دردسترس بدل ساخته است. با اين تحولات کل سوسياليسم ضد امپرياليستي و جهان سومي که خود را مدافع جريانات اسلامي و ديکتاتورهايي از نوع قذافي و صدام حسين و خامنه ای و ... ميدانست براي هميشه دود شد. دسته جات و گروهاي چپ ايدئولوژيک غير اجتماعي ديگر که تلاش ميکنند منزه بمانند و در هر پاراگراف نوشته هايشان چند بار اسم کارگر را تکرار ميکنند٬ بيشتر از اينکه جريان سياسي جدي باشند به سکت مذهبي شبيه اند. آنچه امروز شاهد آنيم يک چرخش عمومى درمقياس اجتماعى به چپ و در عين حال زمينه عروج نوع خاصي از کمونيسم است. کمونيسمي که در اين تحولات عروج ميکند٬ هيچ نزديکي و تعلق خاطری به رفرميسم شبه سوسياليستى که بعد از شکست انقلاب اکتبر چهره چپ و سوسياليسم با آن شناخته ميشد٬ ندارد. کمونيسمي که امروز زمينه رشد پيدا کرده است کمونيسمي است که از انسان آغاز ميکند و به انسان ميرسد. کمونيسمي که نه تنها علم رهايي يک طبقه بلکه علم رهايي کل بشريت برای رسيدن به جامعه اين عاری از طبقات است. اين نوع کمونيسم با تمام شاخه های کمونيسم سنتی و غير سنتی تا کنوني متفاوت است. اين نوع کمونيسم ترندی از چپ و کمونيسم است که بعد از مارکس منصور حکمت آنرا بيش از هر کس ديگری تبيين کرده است.
( Nu vet vi varför Jesus har sagt: låt de växa, vet ni varför?)
Kom ihåg att slutsatsen kommer längre ner. Dessa misstag har orsakat besvär för övriga ”ayatollor eller imamer” i övriga länder. För de är som sin Imam Husein och vågar visa sin ställning ( Nej! kanske Imam Che kommer till deras hjälp!): Om de förnekar Irans ledare som sin ledare då Irans ledare framstår som mindre begåvad men om de erkänner att deras tal, livsstil, vänner, fru (ar) är godkända av Irans ledare då de är landsförrädare i sina egna länder! Inte bara förrädare de är lögnare och hycklare enlig sin egen Koran och hadither…. Dessutom vi vet att Iran hela tiden propagerar att det finns ingen gräns mellan muslimer = ett annat misstag! Dels betyder det att Irans ledare glömde bort påminna sin bror ( han kallade den turkiska ledaren för sin bror men inte sin tjänare, jag tror att hjärtspeciallister tog hand om Irans ledare efter hans möte med Turkiets president ) att det finns ingen turkisk grundlag eller utlänningar (speciellt ryssar , kineser… Iran behöver de just nu därför Irans ledare vågar inte anklaga de för vapenförsäljning till Saudiarabien) får inte bada i ett muslimsk land, en del av hans rike förstås! Dels det betyder att Saudiarabien, Bahrain, Turkiet får skicka sina ”imamer” till Iran för att undervisa shiiter om Abu-Bakrs, Umars, Haroun -al-Rashids …. storartade verk samt påminna shiiter att deras Imamer nämns inte ens i Koran men alla storartade judisk Kungar som Ali och Husein var mycket avundsjuka på. Detta betyder att Irans ledare måste skriva om Koran på kinesiska.
Nu när jag är en före detta shiit men ändå muslim ”!” (”!” = denna tecken är från Irans sida men inte från min sida!) vill jag utgå från en vers ur Koran, Allahs skrift, Guldet som ej röstar: ”Man ska inte ifrågasätta Allah men andra”. Men i den shiitiska religionen Allah är den iranska ledaren och numera Allah har valt en bror: en Turk med slips. …
detta innebär att de övriga muslimer som ej allierade
med Iran åker rakt in helvete, men däremot de icke troende som tror på Ali som Che åker rakt in till paradiset.
jämför denna med versen i Koran om vilka sänker sin blod till sin ledare, detta betyder att de nya ”ayatollor” censurerar Koran. Och här är ledaren stolt över sin ”soldat” och "livet börjar vid 40"!
Och nu kastar jag min ifrågasätt-tärning och tärningen påkar på Ali, shiiternas första imam, detta betyder att Abu Bakr och Umar Och Uthman är inte aktningsvärda därav sunniter. Så fort de röda upptäckte att shiiter valde Ali som sin imam - delade religionen - förstod de att shiiter är äregiriga och struntar i alla andras liv för att få makten.
här skriker Iran om vad israel gör mot”soldater”
som sänker bort sitt liv för den Husein-iska ledaren.
Och givetvis Irans ledare kallar Turkiets president
sin bror men inte soldat, ett ännu fegare
Husein....
Därför de röda klädde sig som shiit och prisade ”naturen” för hennes hjälpande hand: Några miljoner ”resurser” som älskar offra sina liv för ”felfria ledaren” (det finns ett vackert vers om helvete och deras besökare i Koran):
Och Mohammad (fred vare med Honom) valdes av Allah och Allah väntade inte på Ali. Och så förkrossande för Ali att hans följetagare måste bevisa med alla tillgängliga medel att Ali var lika stor som Profeten, men Ali kommer inte ens i närheten av övriga profeter, judiska förstås. Ali är dessutom feg: så fort ser han att det är med profetens fru har att göra bakar ur och påstår att hon får gå fri annars rättvisan skulle också hälsa på henne, så rättfärdig Ali!
Fortsättning kommer, om Gud vill, det vill jag!
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar